Princess Sharon

„W swojej adaptacji Sadowski ustanowił słowo tylko jednym z elementów wielkiego mechanizmu skonwencjonalizowanego schematu zachowań. Podporządkował tekst dramatu sytuacjom teatralnym. Stąd w „Princess Sharon" (taki tytuł ma angielska adaptacja „Iwony") ważniejsze jest całościowe oddanie kształtu Gombrowiczowskiej poetyki, przekazanie znaczeń poszczególnych scen niż purystyczna dokładność przekładu. W efekcie powstała hermetyczna całość, złożona z modeli zachowań, reakcji i sytuacji wkomponowanych w mobilną, funkcjonalną scenografię." (M. Szum, „Teatr")
Spektakl ze studentami (obecnie już absolwentami) londyńskiej Central School of Speech & Drama wyreżyserowała Katarzyna Deszcz.
Świeże odczytanie, oryginalne rozwiązania sceniczne i profesjonalna gra całego zespołu...