Trans-Atlantyk

„Forma, jaką na scenie dały Trans – Atlantykowi Provisorium i Kompania to kalejdoskop zdarzeń o niespotykanej dynamice. Narodowy dramat zmienia się chwilami w imponujący, szaleńczy cyrk (...) zdaje się, że za chwilę wirująca wokół palmy bryczka gdzieś odleci z aktorami, a publiczność trwać będzie w bezruchu z rozdziawionymi ustami... (...) Spektakl jest wysoce estetyczny, kusi swym pięknem teatralnym (...) Czy coś uwiera w lubelskim Trans – Atlantyku? Chyba tylko świadomość, że zaraz się skończy...”

Grzegorz Józefczuk, Gazeta Wyborcza

„Gombrowicz Opryńskigo i Mazurkiewicza ma w sobie coś z Wyzwolenia, z gorzkiego rozrachunku Wyspiańskiego z Polską. W centrum tkwi tęsknota za wolnością jednostki – apel o odkrycie własnego ja, o to, by wreszcie dojrzeć, nawet do synczyzny.”
Grzegorz Janikowski