Iwona, księżniczka Burgunda

"Jak to mówi dziewczynka w bajce? Ależ cesarz jest przecież całkiem nagi. I władza nie ma sobie żadnego ubrania; a nowa to już w ogóle nie. Tu bajka, tak jak dziewczyna, stoi, że tak powiem, na głowie. Zasada sprzeczności jest zasadniczo odwrócona, a jednak tak samo skuteczna. Dziewczyna nic na sobie nie ma, przynajmniej pod sukienką - bezwstydnie i mimochodem pokazuje swój srom, a dwór całkiem staje na głowie. Czegoś takiego nigdy jeszcze na dworze Ignacego i Małgorzaty nie było. I w ten sposób przemija to całe uspokajające oddziaływanie zawsze jednakowego ceremoniału, w zawsze to samo święto narodowe, które władza ta jeszcze niedawno tu obchodziła."

Michael Laages

"Iwona, księżniczka Burgunda jest bajką o Kopciuszku, tyle tylko, że rzecz przybiera najgorszy z możliwych do pomyślenia obrót. Jest parabolą o chłodnym, układnym społeczeństwie, które nie może poradzić sobie z niedopasowaną istotą. Iwona nie zachowuje się tak, jak się tego od niej oczekuje. Inni odkrywają w niej swoje niewyżyte pragnienia. Iwona jest brudnym wnętrzem innych, odwróconym na zewnątrz."

Karin Beier